QIŞQIRIQÇI

I. i. 1. shouter, bawler; (uşaq) squaller; 2. (çox danışan) babbler; d.d. rowdy

II. s. loud; clamourous, clamoursome; ~ adam a clamorous man*

QIŞQIRIQ-BAĞIRIQ
QIŞQIRIQÇILIQ

Digər lüğətlərdə