RİYASIZ

sif. Təmiz qəlblə edilən (olan, görülən), içində heç bir riya olmayan; təmiz, saf.
// Təsirli, təsirləndirici; mərhəmət doğuran, acınacaqlı.
[Şeyx Sədra:] Onların baxmayıb da zahirinə; Bax riyasız, təmiz ürəklərinə. H.Cavid.
Qız eyni duru və riyasız gözlərini ani olaraq [Xavərin] gözlərinə dikdi və çəkdi. M.İbrahimov.

RİYAKARLIQ
RİYAZƏT

Значение слова в других словарях