RİYAZƏT

is. [ ər. ] din. Allahdan qorxaraq, özünü dünya nemət və ləzzətlərindən məhrum edib zahidliyə qapılma.
Adətim hər zaman riyazətdir; Bütün insanlara məhəbbətdir. A.Şaiq.

RİYASIZ
RİYAZİ

Значение слова в других словарях