SƏPSUVAR

sif. k.t. Səpindən sonra torpağı dərhal suvarma üsulu. Səpsuvar əkin. – [Oruc kişi:] Sən özün bilirsən ki, bu il mən də, bax bu Əlipaşa da arat qoya bilmədik.
İkimiz də səpsuvar (z.) əkdik. T.Ş.Simurq.

SƏPMƏK₂
SƏR

Digər lüğətlərdə