I прил. 1. виновный (совершивший проступок, преступление). Təqsirli saymaq считать виновным, təqsirli bilmək см
Полностью »sif. Təqsiri, günahı olan, bir şeydə təqsirləndirilən; suçlu, təqsirkar. [Heydər bəy:] Murov, naçalnikin qərəzi nədir, buyursun görüm, burada təqsirli
Полностью »