XOŞSÖHBƏT

sif. [ fars. xoş və ər. söhbət] Yaxşı müsahib, söhbətcil, söhbətindən ləzzət duyulan.
Badisəba xanımın çox xoşsöhbət və zarafatcıl olduğu meydana çıxdı. Çəmənzəminli.
[Hüsaməddin:] Əxi Fərrux o qədər sevimli və xoş əqidə, xoşsöhbət bir adamdır ki, mən onunla görüşdüyümün birinci saatında Gəncə ruhanilərindən gördüyüm təhqirləri tamamilə unutdum. M.S.Ordubadi.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • XOŞSÖHBƏT xoşsöhbət bax söhbətcil
XOŞSİMALI
XOŞSURƏT

Digər lüğətlərdə