YABI

is.
1. Arıq, əldən düşmüş, yaraşıqsız at. Dərviş yabısı hər evin yolunu tanıyar. ( Ata. sözü ).
Qurbanəli bəy atını və Kərbəlayı Qasım yabısını minib düşdülər yola. C.Məmmədquluzadə.
Kəhər olmasın, lap yabı olsun, mollaya bir at vacib idi. Mir Cəlal.

2. məc. vulq. Arıq, sısqa, yeriyə bilməyən adam haqqında.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • YABI YABI (zəif, arıq at) [Alo] yabını noxtalayıb yenə toxum xurcununun yanına çəkdi (S.Rəhimov); ALAŞA Hazırlaş, alaşan hardadır

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • YABI YABI – KÖHLƏN Köhlən at ilə yabının təfavütünü hamı bilir (Ə.Haqverdiyev)
YABANILAŞMAQ
YABILAŞMA

Digər lüğətlərdə