yarıac
yarıac
sif. Lazımınca, doyunca yeməyən, yemək tapmayan (çox vaxt “yarıac, yarıtox” şəklində işlənir). Yarıac insanlar
Tam oxu »I прил. полуголодный, почти голодный, живущий впроголодь II нареч. впроголодь (жить, питаться)
Tam oxu »прил. зур гишин, зур тух; тух жедалди незвачир, тухдалди тӀуьн авачир, тухдалди тӀуьн якьазвачир (мес
Tam oxu »