1. İnsanda düşünmə, anlama və yaddaş qabiliyyəti; dərrakə, istedad. Bu uşağın yaxşı zehni var. Onun heç zehni yoxdur.
– [Ağa Bəşir:] Ağa, maşallah sizin zehninizə və fərasətinizə!
// Hafizə, yaddaş, xatir. Zehnində qalmamaq. İyirmi il əvvəl oxuduqlarım indi də zehnimdədir.
– Qocanın dediyi sözlər Şiraslanın zehnində nəqşləndi.
Ağabala təkrar uşağın zehnini yoxlamaq istədi.
2. Fikir, xəyal.
Zehnini məşğul edən sözləri babasına deyə bildiyi üçün sevindi, yüngüllük duydu.
Nədənsə o zaman mənim zehnimi bir şey məşğul etmişdi: “O kişi sizin nəyinizdir və yaxud siz onun nəyi ola bilərsiniz?”
□ Zehni açılmaq – fikirləşmək, düşünmək qabiliyyəti bərpa olmaq, yaxşılaşmaq, başında yüngüllük hiss etmək.
…Üzümü yudum, bir qədər zehnim açıldı.
Zehni qaralmaq – fikrini bir yerə toplaya bilməmək; düşünmək, fikirləşmək qabiliyyətini itirmək.