ZILĞA

I
(Cəbrayıl, Zəngilan)
1. b a x zığla (Zəngilan). – Quşun balası hələ zılğadı, uçə:lmir; – Divardakı ilan zılğaları uddu; – Düləçənin balalarının hamısı hələ zılğadı
2. anadan təzəcə doğulmuş uşaq (Cəbrayıl)
II
(Füzuli, Sabirabad, Şamaxı)
balacaboy (adam)
III
(Daşkəsən, Şəki)
arıq, zəif. – Uşax əmələ gəlmir, heylə zılğa durur (Şəki)
ZILDIRRAMAX
ZILX

Значение слова в других словарях