ZƏHLƏ

I
(Füzuli, İsmayıllı)
hananın ayağı. – Hananı qoyannan soğra qəşəy oxu var, o oxu qoyursaη, onun zəhləsinə – əyağına (Füzuli)
II
(İsmayıllı)
öd. – Qorxudan zəhlən suya döndü
III
(Dərbənd)
tağalaq, cəhrədə iyə keçirilən dairəvi gön parçası və ya taxta. – Bir parçə gün gətirün, zəhlə düzəltüm
IV
(Zəngibasar)
hövsələ, həvəs. – Zəhləm yoxdu, sənnən danışam