çaparaqlamaq
çaparaqlamaq
гл. 1. зверун, чукун; зверна (чукуна, фад) фин ва я атун; 2. зарбдиз гьалун, гьалун (балкӀан).
Tam oxu »глаг. 1. бежать бегом, стремительно (опрометью, изо всех сил) 2. пускать, пустить лошадь вскачь, мчаться вскачь, опрометью скакать
Tam oxu »f. 1. Çaparaq getmək və ya gəlmək; yüyürmək. Uşaq çaparaqladı. 2. Atı bərk sürmək; qovmaq. Atlılar kəndin içi ilə başıaşağı çaparaqlayıb böyük darvaza
Tam oxu »