ÇARPANAQ,
ÇARPARA сущ. металлдин, къванцин кӀус; хъирепӀ; // ккӀал, къирме (тупуниз, тфенгдиз ацӀурдай).
I сущ. 1. обломок (отбитый или отломавшийся кусок чего-л.). Daş çarpanaqları обломки камня, ağac (odun) çarpanaqları дровяные обломки (щепки) 2
Tam oxu »is. Metal, daş parçası, qırıntı; qəlpə. Yan-yörəyə şarıltı ilə daşkəsək və metal çarpanaqları töküldü
Tam oxu »