ÇÖPÜK

Dialektlərdə: 1) yorğan-döşəyin içərisində işlənib xarab olmuş yun; 2) yun daranarkən darağın dişlərində qalan yararsız hissə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)

Dastanda çöpüklü “qıllı”, “tüklü” mənalarında işlənir.

Bir az sonra Həsən xan, paşa da yanında, xalxala gəldi. Paşa baxdı ki, xalxalda iki uzun ortalı, arıq, çöpüklü day bağlanıb. (“Alı kişi”) 

*

Bir paşanın xatırına məni kor elədin, indi heç olmasa bu iki çöpüylü qulanısa da mənə ver. (“Alı kişi”)

ÇÖNGÜR
ÇÖVKƏN

Digər lüğətlərdə