ŞİRƏPUS(T) f. divara əhəng və s. çəkmək üçün qoyun dərisi parçası
is. [fars.] köhn. Şirə çəkməyə məxsus tüklü dəri parçası. Qıza bir darbalaq tuman geydirib, əlinə bir parça şirəpus verib gününü göy əsgiyə düyünlərdi