ŞULUQÇU

sif.is.
1. Şuluq eləyən, nadinc, dəcəl. Şuluqçu uşaq.
[Sabir:] Bizdə bir Məmmədağa var, çox yaman şuluqçudur. S.Rəhimov.

2. Dələduz, qalmaqalçı, araya şuluqluqsalan. Şuluqçu adam.

Синонимы

  • ŞULUQÇU 1. ŞULUQÇU O zaman Səfa Şuluqçu oğlan idi, çox danışırdı, bir dəqiqə yerində rahat otura bilməzdi (M
  • ŞULUQÇU davaçı — qovğaçı — qalmağalçı
  • ŞULUQÇU dəcəl — nadinc — şeytan — dələduz
ŞULUQ
ŞULUQÇULUQ

Значение слова в других словарях

агности́ческий аэроло́гия бесфами́льный е́рик наси́льственно теку́честь щетинкови́дный копулиро́вка по-маврита́нски приручи́ться разукомлекто́вываться ра́лли счёсывать -o- Amarillo antherozoid Caledonian cold-blooded flawless jugglery pilot ballon temporize испанка обворовывать фермерство