ƏDASIZ
прил. простой, естественный (в поведении, манерах)
прил. 1. артух дамах гвачир, фурс гвачир, вичи-вич саде тухудай, дуьзена (мес. кас); 2. наз гвачир, наз маса тагур, саде (мес
Tam oxu »I. s. not affected, not mincing, not finical; (i.s.) without affection, (i.s.) without airs / finicality II
Tam oxu »sif. 1. Heç bir ədası olmayan, özünü sadə aparan. Ədasız adam. 2. Nazsız, işvəsiz, sadə. Ədasız qız. – Yoxsa dilbərim deyilmiş ədasız; Pək nazlıdır, a
Tam oxu »