ƏRƏFƏ

is. [ ər. ] Bayramdan əvvəlki gün, bayram axşamı. Bayram ərəfəsi.
// Hər hansı bir hadisədən qabaqkı vaxt.
[Cəmilə] özünə həyat yoldaşı intixab etmək ərəfəsində idi. S.Hüseyn.
Atabəy məmləkətləri müharibə ərəfəsində idi. M.S.Ordubadi.
Sonra isə o, sanki neft mədənlərində, buruqlar meşəsində itmiş və müharibə ərəfəsində böyük bir mədənin müdiri vəzifəsinə qədər yüksəlmişdi. Ə.Məmmədxanlı.

ƏRƏBŞÜNASLIQ
ƏRƏĞAC
OBASTAN VİKİ
Yeni il ərəfəsi
Yeni il ərəfəsi — qriqorian təqvimi ilə ilin son günü, Yeni ildən əvvəlki son gün. Bir çox ölkələrdə bayram zamanı fişəng və digər pirotexniki vasitələrdən istifadə olunur.

Значение слова в других словарях