ƏRƏĞAC

sif.zərf dan. Tezyetişən, tez əmələ gələn; tez əkilən. Ərəğac tarla.
– Yağ, ağaclar çiçək açsın ərəğac; Başını, bəhrə verib, qoy yerə diksin hər ağac. S.Rüstəm.
Bir qədərdən qoçu qatmaq lazımdır, qoy quzu ərəğac olsun! S.Rəhimov.

ƏRƏFƏ
ƏRƏQ

Значение слова в других словарях