ƏRƏQ

is. [ ər. ] klas.
1. Tər.
Ol gülüzardə ərəqin xoş səfası var; Türfə budur ki, saziş edər atəş ab ilə. Q.Zakir.

2. bax araq.
Yürütməyin ərəqi məclis içrə badə ilə; Həramzadəni qoymun halalzadə ilə. Füzuli.

ƏRƏĞAC
ƏRƏMİK

Значение слова в других словарях