СЛАВА
мн. нет 1. тIвар, тIвар-ван, машгьурвал, тариф, баркаллувал. 2. слава! баркалла!
аферин! 3. тарифдин мани. ♦ слава богу аллагьдиз шукур; на славу лап хъсандиз; тIвар (тариф) акъатдайвал.
ср мн. нет 1. şərəf, şan; орден Славы Şərəf ordeni; 2. ad, şöhrət; хорошая става yaxşı ad; достигнуть славы şöhrət qazanmaq; 3
Tam oxu »1. şərəf, şan; 2. ad, şöhrət; 3. şayiə, xəbər, söhbət, danışıq; 4. mədhiyyə, qəsidə, tərifnamə; 5. əzəmət, həşəm
Tam oxu »-ы; ж. см. тж. на славу, слава богу 1., слава богу 2. 1) а) Почётная известность как свидетельство всеобщего признания чьих-л. заслуг, таланта, доблести и т.п. Завоевать, приобрести славу. Добиться сл
Tam oxu »