БАТӀУЛ

прил. дуьз тушир, нагьахъ. Векьелар Мала Рамазан, Им батӀул дуван хьана хьи. С. С. ГьажикӀа. Заз ван жезва, БатӀул туш ви суалар. И. Гь. Къизил. Виридалайни еке инсансузвал дуьздаз - патахъ, батӀулдаз гьахъ лугьун я. ЛГ. 1997, 26. XӀӀ. # ~ гаф, ~ амал, ~ кар.

* батӀул авун гл.; ни вуж гьахъ туширди хьурун. Са касдини ам батӀул ийич. А. А. Пад хьайи рагъ. * батӀул хьун гл., вуж гьахъ тушиз хьун. А кардал ам батӀул хьана. Р.

БАТӀРАКВАЛ
БАТӀУЛ

Digər lüğətlərdə