см. буфа.
(-ди, -да, -яр) bafa (dərz bağlamaq üçün biçinçinin biçib bağladığı sünbül toplusu).
also. буфа.
нугъ., сущ., ихтибар. И дуьньядиз авач бафа, Чи крар я пара жафа. А. Гь. Кьиникьиз.
|| БУФА сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра цуьлцуьн кӀунчӀ. Къуьлуьн бафа адан гъиле элкъвезва. А. С. Зегьметдин хъвер