сов. 1. incitmək, əziyyət vermək, əzab vermək, işgəncə vermək, əziyyət verib almaq; məcbur etmək: 2. zorla yaratmaq, güclə meydana çıxartmaq; вымучить улыбку zorla özünü güldürmək.
сов. 1. incitmək, əziyyət vermək, əzab vermək, işgəncə vermək, əziyyət verib almaq; məcbur etmək: 2. zorla yaratmaq, güclə meydana çıxartmaq; вымучить улыбку zorla özünü güldürmək.
1. азаб гун, азаб гана къачун (са кар ийиз тун). 2. азабдалди, са гужалди са кар арадал гъун; вымучить из себя стишки вичихъ зигьин авачиз са гужалди,
Tam oxu »-чу, -чишь; вымученный; -чен, -а, -о; св. см. тж. вымучивать, вымучиваться что Сделать, создать, произвести и т.п. с трудом, с усилием, через силу. Вымучить мысль, ответ, рассказ. Вымучить улыбку.
Tam oxu »