ДАРБАДАГЪУН

гл., ни вуж-вуч; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, мир; дарбадагь тавун, дарбадагь тахвун, дарбадагь хъийимир авачир, тахьай гьалдиз гъун. 626 - йисуз хазарри Дербент кьуна ва ам дарбадагъна. Р. Р. Лезги халкьдин игитвилин эпос. Синонимар: барбатӀун, кукӀварун. Антоним: арадал гъун.

ДАРБАДАГЪ:
ДАРВАЗ

Digər lüğətlərdə