ЕДИНСТВЕННЫЙ

прил. 1. tək, yeganə, vahid, bir; у него единственный сын onun tək bir(cə) oğlu var; единственный выход yeganə çarə; 2. məc. müstəsna, misilsiz, tayı-bərabəri olmayan; ◊ единственное число qram. tək (say); один единственный tək, yeganə, vahid, vur-tut bir.

ЕДИНСТВЕННО
ЕДИНСТВО

Digər lüğətlərdə