сов. 1. xüs. su verilməklə möhkəmlənmək (polad); 2. məc. bərkimək. möhkəmlənmək, davamlı olmaq; sınaqdan çıxmaq, bişmək.
сов. 1. xüs. su verilməklə möhkəmlənmək (polad); 2. məc. bərkimək. möhkəmlənmək, davamlı olmaq; sınaqdan çıxmaq, bişmək.
1. цел дуьзмиш хьана хъсандиз кIеви хьун (гьулдан). 2. лигим хьун, кIеви хьун, дурумлу хьун
Tam oxu »-люсь, -лишься; св. см. тж. закаливаться, закаляться, закаливание 1) Стать более твёрдым, упругим, прочным в результате нагрева до высокой температуры с последующим быстрым охлаждением. Сталь закалила
Tam oxu »