ЗАКАЧАТЬ I
сов. 1. xüs. nasosla vurmaq, doldurmaq (hava, su və s.); 2. yırğalanmaqla, yellətməklə gicəlləndirmək; ürəyini bulandırmaq, tutmaq; закачало меня на пароходе безл. məni gəmi tutdu.
ЗАКАЧАТЬ II
сов. yellətməyə, yırğalamağa başlamaq.
ЗАКАЧАТЬ I
сов. 1. xüs. nasosla vurmaq, doldurmaq (hava, su və s.); 2. yırğalanmaqla, yellətməklə gicəlləndirmək; ürəyini bulandırmaq, tutmaq; закачало меня на пароходе безл. məni gəmi tutdu.
ЗАКАЧАТЬ II
сов. yellətməyə, yırğalamağa başlamaq.
I -аю, -аешь; закачанный; -чан, -а, -о; св. см. тж. закачивать, закачиваться, закачивание, закачка 1) а) кого разг. Качанием, качкой вызвать головокружение, тошноту. Закачать на качелях. б) лекс., без
Tam oxu »