ЗНАТЬ I
несов. 1. bilmək; 2. tanımaq; 3. məlumatı olmaq, xəbəri olmaq; ◊ дать знать xəbər vermək, bildirmək; то и знай daim, həmişə; знать толк в...; знать прок в чем başı çıxmaq, anlamaq; знать все ходы и выходы bax выход: знать цену кому-чему qədrini bilmək, qiymətini bilmək; знать грамоту köhn. yazı-pozu bilmək, savadı olmaq; знать не знаю bilmirəm; dəvə gördün heç izini də görmədim; не знать веку (износу) çox davamlı olmaq, döşdəyən olmaq; сам знаю; про это я знаю öz işimdir, özüm bilərəm; только и знает (знаю, знаешь), что... işi elə... eləməkdir; ...başqa heç nə bilmir; как знаешь (знает, знаете, знают) özün bilərsən (özü bilər, özünüz bilərsiniz, özləri bilərlər); как знать nə biləsən, nədən biləsən, haradan biləsən; кто его знает məlum deyil, kim bilir.
ЗНАТЬ II
ж мн. нет собир. aristokratiya, əyanlar, zadəganlar.
ЗНАТЬ III
вв. сл. məh. görünür, görünür ki, yəqin, yəqin ki, ehtimal ki.