ИЗБИТЫЙ
1. гатай; гзаф ишлемишнавай; кукIвар хьайи; чIурхьайи; избитая дорога гзаф ишлемишна лекъвер-синер хьанвай, чIурхьанвай рехъ. 2. пер. куьгьне хьанвай, шит хьанвай, шит (мел. гаф, мисал); виридаз чизвай, гьакIан адетдин.
прил. 1. döyülmüş, əzilmiş, əzişdirilmiş, sımq-sökük; 2. məc. adi, bayağı, köhnəlmiş, çeynənmiş; избитое выражение çeynənmiş ifadə (söz)
Tam oxu »-ая, -ое. см. тж. избитость 1) обычно в сочет.: избитый путь, избитая дорога и т. п. Проторённый, всем хорошо известный, привычный. И-ая колея, тропа. 2) Общеизвестный, надоевший, опошленный частым уп
Tam oxu »