сов. 1. ərimək, əriyib qurtarmaq, tamamilə ərimək (mum və s.); 2. məc. ərimək, üzülmək, əldən düşmək, arıqlamaq, zəifləmək.
1. цIурун, цIрана куьтягь хьун. 2. пер. кьурун-цIурун, гьакI кьурана-цIрана куьтягь хьун (мес. хажалатдик)
Tam oxu »-аю, -аешь; св. см. тж. истаивать 1) а) Растаять; растопиться. Снег, лёд истаял. Свеча истаяла. б) отт. Прийти к концу, незаметно исчезнуть. Деньги истаяли. Короткая ночь истаяла. 2) Сильно исхудать,
Tam oxu »