КӀЕМ

нугъ., сущ.; -и, -е; -ер, -ери, -ера 1) къужах. Руш гададин кӀеме хьайитӀани, ада са чуькъни ийидачир. Са чӀалалди, бубани руш гьар сад са тарце авай, сада садакай хабар кьадачир. А. А. Пад хьайи рагъ. 2) инсандин пицӀинилай агъуз тир руфунин хъуьтуьл чка.

КӀЕМ
КӀЕМЕР

Digər lüğətlərdə