араб, ктаб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) чирвал, савадлувал. - Алидар акьуллу, марифат авай жегьил я. А. И. Самур. Тарихда халкьдин марифат, намус, къанажагъ, адетар, къилихар, ацукьун- къарагъун несилрилай несилралди амукьда. Ж. Лезги эдебиятдин гуьзгуь. Къудрат Муьгъуьдиновичалай клиникадин коллективдин арада марифатдин хъсан гьалар арадал гъиз алакьнава. Вири месэлаяр секиндиз, карчивилелди гьялзава. ЛГ, 2003, 13. ХӀ. 2) эдеб, руьгьдин михьивал. Дяведан цӀа хвена жуван марифат, На ви халкьдин игитвални субутна. А. С. Итимвилиз герек авач тарифар... Гьакъикъатда девлетар гьасилзавай ксар хъендик кутаз, вич вине кьаз алахъуналди и шииррин ичитди вичин алчах суфат, тацана нез гьазур, вичиз вич бегенмиш пичӀи руьгь виниз акъудзава. Шак алач, ихьтин шиирри инсацрин марифат цицӀи хьуниз, хци ва михьи хьуниз куьмекзава... М. Ж. Сатирадин дергесдалди 3) ( чӀехи гьарфуналди - М) дишегьлидин хас тӀвар: Марифат - а, -а; -ар, -ри, -ра.