МАРИФАТЛУВАЛ

сущ.: -или, -иле; -илер, -илери, -илера марифатлу тир гьал. Ада \[С. Сулеймана. -А. Г.\] башламишна хьи, ваз чидайди: камаллувишн ихтилатар, акьулар гунуг, марифатлувал я. Зун ягъалмиш хьанач. Къ. М. Душмандин тум. МичӀи вахтунда ругуд версин мензил субайдиз хъфин хъсан я, марифатлувал я! Четинни хьурай, азиятми хьурай, - чара итимдин ни авай чкада тахьурай. А. А. Лезгияр. Антоним: марифатсузвал.

МАРИФАТЛУ
МАРИФАТЛУДАКАЗ