МУРАБА

араб, сущ.; - ди, -да; -яр, -йри, -йра шекердал рганвай емишар, майваяр. # ципицӀрин ~, пӀинийрин ~, жумун ~, ~ туьн, ~ гьазурун. Къвезва са-сад суфрадал: НекӀедин яймах, Мурабаяр гьар жуьре, Пешерин дулма. Хъчарикай афарар! ЦӀразва ленгер. Имни чӀиргъин, давугъа, хъикьифар-вергер. А. С. Хцихъ галаз ихтилат. Низ кӀандатӀа чайдихъ галаз мураба, Герек адаз пӀинидин тар багьа жен. А. Ал. Шалбуз дагъ.... ана неинки сар твадай, чӀемер хкуддай, гьакӀ багъларинни бахчайрин емишар кӀватӀ хъийидай, мурабаяр, чехирар гьазурдай майишатарни жеда. Гь. М. Им къван, имни терез. Мурабадин винел патал харар хьана шекер кьун тавун патал, адаз ргадалди са тӀимил лимондин миже яда. Хийирлу меслятар || ЛГ, 2000,30. ӀӀӀ.

МУР
МУРАД

Digər lüğətlərdə