НАБАТ

м həyəcan siqnalı, təhlükə siqnalı, haray; ◊ бить (ударить) в набат 1) fəlakəti bildirmək, köməyə çağırmaq (zəng çalmaqla); 2) məc. haray salmaq, həyəcan qaldırmaq, diqqəti bir təhlükəyə cəlb etmək.

НАБАРЫШНИЧАТЬ
НАБАТНЫЙ

Digər lüğətlərdə