сов. 1. çatlamaq (əyilib çatlamaq), sınmaq; 2. məc. üzülmək, taqətdən düşmək, zəifləşmək, qüvvədən düşmək, sarsımaq.
сов. 1. çatlamaq (əyilib çatlamaq), sınmaq; 2. məc. üzülmək, taqətdən düşmək, zəifləşmək, qüvvədən düşmək, sarsımaq.
-ломлюсь, -ломишься; св. см. тж. надламываться, надлом 1) Получить трещину (но не переломиться совсем) Дерево надломилось от ветра. Льдина надломилась. 2) а) Потерять силы (душевные и физические), осл
Tam oxu »