м мн. нет barıt; ◊ как порох barıt kimi (tündxasiyyət adam, çox tez özündən çıxan adam, tündməcaz adam haqqında); держать порох сухим həmişə hazır olmaq (müharibəyə); порохом пахнет barıt qoxusu gəlir (müharibə gözlənir); тратить (терять, изводить) порох даром (напрасно, по-пустому) havayı danışmaq, boş-boş danışmaq; пороха не выдумает bax выдумать; пороху не нюхал burnuna barıt iyi dəyməyib; не хватает пороху qeyrəti çatmır, gücü çatmır.