РЫЛЬЦЕ

ср 1. рыло (1-ci mənada) söz. kiç.; 2. bot. dişicık ağzı; 3. məh. lülək (çaynikdə və s.); ◊ рыльце в пуху əlbirdir, əli vardır (cinayətdə).

РЫЛОВОРОТ
РЫМ

Значение слова в других словарях