СКОРБЬ
ж дерт, гъам, хажалат.
ж (мн. скорби) 1. qəm, qüssə, kədər, ələm, hüzn; acı; 2. müsibət, dərd, fəlakət, bədbəxtlik; 3. köhn
Tam oxu »1. qəm, qüssə, kədər, ələm, hüzn, acı; 2. müsibət, dərd, fəlakət, bədbəxtlik; 3. xəstəlik, ağrı, əzab , iztirab
Tam oxu »-и; мн. - -ей; ж. Глубокая печаль, горесть (обычно в связи с чьей-л. смертью) Пребывать в скорби. Говорить со скорбью в голосе. Излить кому-л. свою скорбь. Расстанусь с ним без всякой скорби. Испытыва
Tam oxu »