м məsləhətçi, məsləhət verən; məşvərətçi
məsləhətçi, məsləhət verən, məşvərətçi
-а; м. см. тж. советчица 1) тот, кто советует, дает советы 1) Мне не нужны советчики. Он мой постоянный советчик. 2) со сл.: хороший, плохой и т.п. в функц. сказ. О том, что может оказать влияние, воз