м 1. səyyah, yolçu; qərib; 2. ziyarətçi, piyadə zəvvar; 3. məc. gəzən, daim hərəkətdə olan.
м 1. səyyah, yolçu; qərib; 2. ziyarətçi, piyadə zəvvar; 3. məc. gəzən, daim hərəkətdə olan.
уст. 1. сиягьатчи; гьарна къекъвезвай кас; рекьин мугьман. 2. зияратчи (мес. пIирер ва гьахьтин маса чкаяр зиярат ийиз физвай кас)
Tam oxu »-а; м. см. тж. странница, страннический, странничий 1) а) Тот, кто странствует. Одежда странника. Беседовать со странником. б) отт. Тот, кто постоянно находится в пути, перемещается, передвигается, не
Tam oxu »