СУЙ

туьрк, сущ.; -ди, -да; 1) винел патан акунар. Сулейманакай суьгьбет башламишна. Лацу хатӀ кьунвай чуру квай, дуьз шикилрин суй авай, амма хуш чин алай и касдихь, яшаривай «явашариз тахьанвай» гур ва ацӀай ван авай. Къ. М. Рекьин риваятар. Къужадин суй чир тежедай гьалда дегиш хьанва. М. В. Гьарасатдин майдандал. 2) къилих. - Завай вун гъавурда тваз жеда, - адан вилер кьеженвай ва абура виликан мягькемвилин суй амачир, адаз фикирри азият гузвай хьтинди тир. З. Гь. Ахварай авудай аваз.

* суй гъун гл. са кар ийиз, са гаф лугьуз викӀегьвал авун. Эхир Атлухана, чиниз чӀехида гъвечӀидаз «вуна зи гафунал гаф эцигмир» лугьудай хьтин суй гъана, стхадиз туьгьмет авуна; - Накь буба кьена къе ина авай межлис вучтинди я? З. Гь. Бубадин кӀвал.

СУЗА
СУЙМИШУН

Digər lüğətlərdə