\[ттабу н \] гл., ни низ; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; таб авун, таб тавун, таб тахвун, таб хъийимир чинебан фикир кьилиз акъудун патал дуьз лугьун тавун. Намерддин пеше я табун, Вичиз вавай затӀ тӀалабун. С. С. Гьар намерддив. - Зи диде азарлу хьана. - Табзава! - Зун зи яшинда таб авурди туш. 3.3. Зун гъавурда акьазвач. - Я стха, за табзавач. КӀандатӀа кьуншийривайни хабар яхъ. А. И. Къиргъин. - Ольга Дмитриевна, чна ина Мария Ивановнадихъ галаз межлис давамарун патал къайгъуяр аквазва, - табна за гьасятда. А. М. Мурк ракъини цӀурурда.