ТАХЪУН

гл., ни вуч 1) жими затӀ къенез ракъур тавун. Са дидед нек тахъвай стхадизни я сенгер Фатума. С. С. Асландин тегьер Фатума. 2) ички ишлемиш тавун. Гьахъ лагьайтӀа, за хъвана кӀанзавайди туш. Хъвана лагьана закай масадаз зиянни хьайиди туш. Тахъванани чара авач: и дуньяда тахъвайтӀа, агъа дуьньяда ам гудай кас жедайди туш. С. Муслимов. ЦицӀигъ-наме.

* тахъвай пиян сущ. акьулсуз амалар акъатдай кас. А кьей хва тахъвай пиян я. Р.

ТАХЪВАЙ
ТАХЬАЙ

Digər lüğətlərdə