УКЛОНЕНИЕ

ср мн. нет 1. uzaqlaşma, kənara çıxma; уклонение от темы mövzudan uzaqlaşma (kənara çıxma); 2. boyun qaçırma, imtina etmə, qaçma; уклонение от обязанностей vəzifəsindən boyun qaçırma.

УКЛОН
УКЛОНЁННЫЙ

Значение слова в других словарях