УЧЕНИК

1. ученик (1. школада кIелзавайди; садавай ва я садан гъилик кIелай, вичиз кар чирай ва я кIелзавай, кар чирзавай кас. 2. садан учениедин ва кардин терефдар ва ам кьиле тухузвай кас; ученики Ленина и Сталина Ленинан ва Сталинан ученикар). 2. уст. шакIурт; ученик у кустаря гъилин устIардин шакIурт.

а б в г д е ж з и к л м н о п р с т у ф х ц ч ш щ э ю я

у уб ув уг уд уе уж уз уй ук ул ум ун уп ур ус ут уф ух уц уч уш ущ ую уя

УЧЕНИЕ
УЧЕНИЧЕСКИЙ

Digər lüğətlərdə

УЧЕНИК

(-ди, -да, -ар) şagird; məktəbli.
Tam oxu »
Ləzgicə-azərbaycanca lüğəti
ученик

ученик.
Tam oxu »
Ləzgicə-rusca lüğət
УЧЕНИК

урус, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра умуми мектебда кӀелзавай аял гада. Исятда кьве виш кьван ученикар дегьлиздай яна гьаятдиз экъечӀда
Tam oxu »
Ləzgi dilinin izahlı lüğəti
УЧЕНИК

м şagird
Tam oxu »
Rusca-azərbaycanca lüğət
УЧЕНИК

şagird
Tam oxu »
Rusca-azərbaycanca lüğət
ученик

-а; м. см. тж. ученица, ученичок 1) а) Учащийся начального или среднего учебного заведения. Ученик железнодорожного училища. Ученики младших классов. Ученики сельской школы. Отстающий ученик. б) расш.
Tam oxu »
Rus dilinin izahlı lüğəti

УЧЕНИК

Digər lüğətlərdə

УЧЕНИК

ученик

УЧЕНИК

УЧЕНИК

УЧЕНИК

ученик

Obastana Qoşul.