ЦӀИНГИЛ

сущ.; -ди. -да; -ар, -ри. -ра чепедин ва къумадин яд квай чкайра жедай гьяркьуь пеш(ер).

* цӀингил-мингил 1 рах., зараф., сущ. къавукай куьрснавай епинихъ ацукьдай чка туькӀуьрна галтад жез къугъвадай затӀ. Синоним: перпилаг.

* цӀингил-мингил 2 рах., зараф., сущ. са артух мана авачир савда. ЦӀингил-мингил, нуькӀ хала, Са цаз гана, пуд фу къачур нуькӀ хала. Ф.

* цӀингил-мингил авун зараф., гл., ни усалдиз чуьнгуьр ягъун.

ЦӀИНГАВ
ЦӀИНИН