ж (мн. щёки) 1. yanaq; 2. xüs. yan tərəf, yastı tərəf; 3. xüs. kəlbətin ağzı; ◊ за обе щёки есть (уписывать) iştaha ilə (acgözlüklə) yemək (aşırmaq).
ж (мн. щёки) 1. yanaq; 2. xüs. yan tərəf, yastı tərəf; 3. xüs. kəlbətin ağzı; ◊ за обе щёки есть (уписывать) iştaha ilə (acgözlüklə) yemək (aşırmaq).
хъвехъ. ♦ есть (уписывать) за обе щеки разг. кьве хъвехъни дакIуриз тIуьн, къанихвилелди, гзаф иштагьдалди тIуьн
Tam oxu »-и, вин.; щёку; мн. - щёки, щёк, щекам; ж. см. тж. щёчка, щёчный 1) Часть лица от скулы до нижней челюсти. Правая, левая щека. Пухлые румяные щёки. Худые бледные щёки. Со впалыми щеками. Шрам на щеке.
Tam oxu »