Kommerson delfini
Fiziksel tanımlama[değiştir | kaynağı değiştir]
Alaca yunus çok diqqətə çarpan bir bədən rənginə sahiptir. Başı, sırt yüzgeci, ve kuyruğu siyah, boğazı ve gövdesi ise ağdır. İki rənk arasındakı keçid oldukça kəskin xəttlərlə təyin olunmuşdur. Boyut ve biçim olarak oldukça tıknaz yapıdadır ve yaklaşık 1,5 metrəyə kadar büyür. Xarici görünüşü ilə yunustan çok muturlara bənzəsə də davranış itibarıyla tipik bir yunustur. Ön tarafı uzun ve dik olan sırt yüzgecinin ucu kıvrıktır. Arka tarafı içbükəydir ama yarım ay şəklində değildir. Kuyruğun ortasında bir çentik bulunur. Yunusun ağzı dışa doğru çıkıntılı değildir.
Dişilər altı ile dokuz yıl içinde doğurganlığa erişir.Kişi həmçinin cinsi yetkinliyə malikdi eyni yaşlarda çatar. İlkbahar və yazın olan çiftləşmənin ardından onbir aylık hamiləlik dönemi sonunda yavrular doğar. Bilinen en yaşlı alaca yunus 18 yaşında ölmüştür.
Populasyon ve dağılım[değiştir | kaynağı değiştir]
Alaca yunus türü iki bölgede bulunur. Daha büyük bir populasyon Arjantin'in çeşitli koy ve körfezlerinde, Macellan Boğazı'nda ve Falkland Adaları yakınında bulunur. 1950'lerde ortaya çıkarılan ikinci bir popülasyon en yakın kuzenlerine 8.000 km doğusunda Kerguelen Adaları'nın yakınında yaşar. Alaca yunus sığ suları tercih eder. Sayıları tam olarak bilinmese de yerel olarak sıradan türler arasında sayılmaktadır. 1984'te yapılan bir çalışma sonucunda MAcellan Boğazı'nda 3.400 bireyin olduğu tahmin edilmiştir.
Davranış[değiştir | kaynağı değiştir]
Alaca yunus oldukça hareketlidir. Çok sık olarak yüzeyde hızlıca yüzerken ya da suyun dışına sıçrarken gözlemlenir. Yüzerken kendi etrafında hızlıca döner ve kıyıya yakın olduklarında kırılan dalgalarda sörf yapar. Hızlı giden teknelerin baş dalgalarında ve teknelerin arkasında yüzer.
Bu yunus sahil ve derin deniz balıkları ile mürekkep balığından oluşan bir beslenmeye sahiptir. Güney Amerika'da bulunanlar ayrıca kabuklu deniz hayvanları da yer.
Koruma[değiştir | kaynağı değiştir]
IUCN Kırmızı Liste'sinde alaca yunusu "eksik bilgi" sınıfında listeler.[1] Yunusun kıyıya yakın yaşaması balık ağlarına takılarak ölmesine neden olmaktadır. 1970'lerde ve 1980'lerde Arjantinli ve Şilili balıkçılar alaca yunusu yengeç yemi olarak avlıyordu. Bu uygulama şu an azalmıştır.